آخرین امتحان ترم اول در روز یکشنبه 26 دیماه 1395 برگزار شد. یعنی یک روز پس از جشن بهمنگان و مانند سالهای پیشین در نخستین فرصت، در صبحگاه روز سهشنبه 28 دیماه، چند کلمهای از فلسفه و چراییِ جشن بهمنگان صحبت کردم:
جشن از واژه کهنِ «یز» به معنی نیایش است. از جشنهای ایرانی چنین برمیآید که ایرانیان دریافته بودند که شادی، گونهای قدردانی و سپاسگزاری است. از این رو فرصتهایی مانند جشنهای ماهیانه برای خود فراهم میکردند که هم آفریدههای مینوی و مادیِ هستیبخش را بستایند و هم سپاسگزاریِ خود را با شادی و پایکوبی نشان دهند.
در گاهشمار(تقویم) ایران باستان به جای اینکه هر ماه به 4 هفته بخش شود، هر روز نامی داشته و نام 12 ماهِ سال نیز از میان نام آن سی روز برگزیده شده است. که در روزهای هم نامِ ماه جشن میگرفتند. جشن بهمنگان، در روز بهمن از ماه بهمن(در تقویم کهن) فرصتی بوده برای یه یادآوریِ یکی از آفریدههای شگفتانگیز خداوند که از آن با عنوان وهومنه یا همان اندیشه نیک یاد میشود. اشوزرتشت، خود در یکی از سرودههایش در «گاتها» (به معنی سرودههای پاک) چنین از آن یاد میکند که: « . . . در اندیشه خود در یافتم که تویی سرآغاز و سرانجام، تویی سرچشمه منش یاک و . . . » و به نظر من این توصیفِ دقیق یکی از راههای ارتباطی انسان با خداوند است. همانی که در این زمانه ما از آن به صورتِ « به فکرم رسید» یاد میکنیم. ایرانیانِ خردمند در جشن بهمنگان با نیایشهای خود آفریدگار هستی را برای آفریدنِ «اندیشه نیک» سپاس میگزاردهاند.
زرتشتیان این روز را فرصت مناسبی برای قدردانی از زحمات پدران نیز میدانند.
بنا داشتیم در روز شنبه 2 بهمن 1395 نیز به شکل نمادین از پدری در مجموعۀ فیروزبهرام بهعنوان نماینده همۀ پدران، سپاسداری و قدردانی کنیم که متاسفانه با عزای عمومیِ مرتبط با واقعه ساختمان پلاسکو برابر شد. در نتیجه به شعرخوانی آرش وفاداری، و مسئول گروه شعر فیروزبهرام، در مراسم صبحگاه روز یکشنبه 4 بهمن بسنده کردیم.
چند بیت از آنچه آرش وفاداری، دانشآموز کلاس سوم تجربی، در صبحگاه خواند:
ای پدر ای با دل من همنشین/ ای صمیمی ای بر انگشتر نگین
ای پدر ای همدم تنهاییم/ آشنایی با غم تنهاییم
ای طنین نام تو بر گوش من/ ای پناه گریهی خاموش من
همچو باران مهربان بر من ببار/ ای که هستی مثل ابر نو بهار
در صداقت برتر از آیینهای/ در رفاقت بادهای بی کینهای
ای سپیدار بلند و پایدار/ میبرم نام تو را با افتخار
هر چه دارم از تو دارم ای پدر/ ای که هستی نور چشم و تاج سر
ای پدر بوی شقایق میدهی/ عاشقی را یاد عاشق میدهی
با تو سبزم، گل بهارم، ای پدر/ هر چه دارم از تو دارم ای پدر
شعراز: مهدی فرجی
روز همه پدران ارجمند و بزرگوار خجسته باد.
خبر: کامران فریدونی، معاون پرورشی فیروزبهرام
عکس: آرین قدردان، دانشآموز سوم ریاضی