سخن گفتن از انسان‌های بزرگ آسان نیست. شاید بهترین توصیف همین باشد که بگوییم بزرگ بود. و البته این صفت بزرگی، جهانی را در درون خود دارد. شهریاری انسان بزرگی بود یعنی دلیر بود، اصیل بود، کوشا بود، خودساخته بود و اهل دانش و پژوهش بود. 

مراسم خاک‌سپاری استاد پرویز شهریاری در آرامگاه قصر فیروزه

من در هشتاد و پنجمین سالگرد تولد ایشان حضور داشتم: جشن تولد در مدرسه‌ی ماندگار فیروزبهرام در دوم آذرماه سال 90. زنگ مدرسه که خورد شنیدم استاد شهریاری در دفتر معاون مدرسه است. رفتم، سلام کردم، اجازه گرفتم و نشستم کنارشان. خودم را معرفی کردم که یکی از آموزگاران ریاضی مدرسه‌ام. خوشحال شد. گفتم که چه کتاب‌هایی را از شما خوانده‌ام و پیشینه‌ی آشنایی‌ام را با نام ایشان گفتم. گفتم که آموزگار ریاضی داشتیم که کتاب "روش‌های جبر" شما را به ما معرفی کرد. به هنگام حرف زدنم ساکت بود، لبخند می‌زد و سر تکان می‌داد. من البته پراکنده کمی هم فلسفه خوانده‌ام. راستش فکر می‌کردم که در پیش سقراط نشسته‌ام. نشسته بودم به نزد پیرمردی فرزانه که زندگی‌اش سراسر پژوهش بود و سراسر اندیشه و کوشش و مبارزه با نادانی و استبداد و خرافه بود؛ و به‌راستی کهن‌سالانی ازاین‌دست، چقدر دل‌نشین و دوست‌داشتنی و اثرگذارند و البته کمیاب. پس از برگزاری جشن در حیاط مدرسه هم هنگامی که داشت از مدرسه بیرون می‌رفت، باز رفتم کنارش و گفتم استاد من در زمینه‌های آموزشی، ترجمه‌هایی هم دارم. گفت حتماً بیار تا ببینم، شاید در مجله به دردمان بخورد. 

استاد شهریاری را البته یک‌بار دیگر هم دیده بودم. چند سال پیش از آن در خانه‌ی ریاضیات و در سالن همایش پارک ورشو، در مراسمی که از او تقدیر کردند. با زندگی پرفراز و نشیبش هم آشنا بودم. در سال 89 در همان دبیرستان فیروزبهرام، فیلم مستند زندگی‌نامه‌ی استاد با نام "فانوس گلستان" - که به گمانم هنوز هم تنها فیلم از زندگی ایشان است - را با حضور کارگردان جوان و هنرمندش، میلاد درویش، دیده بودم. همین‌جا بگویم که دیدن این فیلم پنجاه‌دقیقه‌ای، همچون کلاسی آموزشی است برای آموزگارانی که از آموزش، معنایی فراتر از انتقال مفاهیم کتاب‌های درسی می‌فهمند. 

آخرین جشن تولد استاد پرویز شهریاری در دبیرستان و هنرستان ماندگار فیروزبهرام- دوم آذرماه 1390

شهریاری را نباید فراموش کرد یعنی نباید گذاشت که نسل تست و کنکور زده‌ی ما از کتاب‌های پربار و ژرف و اندیشه برانگیزش، دور شوند. شهریاری را نباید فراموش کرد، شهریاری الگوی شایسته‌ی آموزگار- روشنفکر ایرانی است.

مهدی بهلولی، دبیر ریاضی فیروزبهرام

عکس از: کامران فریدونی، معاون پرورشی فیروزبهرام